Jak funkcjonuje mentoring na świecie?

W tej chwili obserwujemy profesjonalizację mentoringu na świecie. Zmienia się jego postrzeganie z nieformalnej relacji między mistrzem a uczniem do bardziej formalnej roli  lub zawodu opisanych poprzez zasady i etykę.

Szczególnie mocno rozwija się w organizacjach, ponieważ umożliwia wzrost i rozwój pracowników  poprzez zasoby i relacje wewnętrzne.

Podstawowe korzyści wynikające z mentoringu to:

• Wsparcie zarządzania wiedzą i doświadczeniem w organizacji
• Utrzymanie wartościowych  pracowników (talentów, executive)
• Wsparcie ścieżki rozwoju zawodowego siłami wewnętrznymi
• Rozwój preferowanej kultury organizacyjnej
• Wzmocnienie poczucia sensu, własnej wartości i docenienia w ramach organizacji
• Rozwój  kompetencji przywódczych, specjalistycznych i komunikacyjnych

Jest sporo organizacji zajmujących się wspieraniem Mentorów, wymieniamy niektóre z uwzględnieniem ich specjalizacji:

• EMCC, European Mentoring & Coaching Council – akredytacja szkoleń i  mentorów, oddział w Polsce
• IMA, International Mentoring Association – wskazówki do akredytacji szkoleń i wdrożeń
• ISMPE, Clutterbuck Associates – standardy programów i wdrożenia
• ILM,  Institute of Leadership & Management – akredytacja szkoleń dla mentorów w biznesie
• Management Mentors – best practices, network mentoringowy

Wybrane dobre praktyki promowane na świecie

1.Wskazówki dotyczące procesu:

• Za kontakt z Mentorem odpowiada Mentee, który jest właścicielem swojego procesu mentoringowego.

• Nadrzędne cele, oczekiwania, korzyści i proces są ustalane ze wszystkimi interesariuszami programu i udokumentowane.

• Opisane są miary sukcesu (sposoby pomiaru), a ich realizacja jest monitorowana w ustalony sposób i w ustalonych odstępach czasowych.

• Transparentnie zdefiniowane zasady partnerstwa na początku procesu są weryfikowane w trakcie programu i redefiniowane, jeżeli potrzeba.

• Dla własnego rozwoju Mentor prowadzi swój Learning Log, w którym dokumentuje refleksje i wnioski z przeprowadzonych spotkań i programów mentoringowych.

  
2. Wskazówki dotyczące zachowań i postawy Mentora:

• Mentor cały czas oddaje poczucie sprawczości i odpowiedzialności Mentee, dostosowując swój styl dzielenia się zasobami do potrzeb, indywidualnego stylu uczenia się i dojrzałości Uczestnika.

• Mentor aktywnie i świadomie zarządza swoją wiedzą, doświadczeniem i wszelkimi innymi zasobami, które mogą przynieść wartość w programach mentoringowych.

• Mentor aktywnie zbiera informację zwrotną na temat wartości dodanej oraz stylu własnej pracy i swoich kompetencji jako Mentora.

• Mentor aktywnie poszukuje możliwości dokształcania, jeżeli to możliwe także poprzez Peer-Mentoring z innymi mentorami w organizacji. Siła mentoringu w organizacji jest pochodną współpracy i wzajemnego wsparcia grupy mentorów.

• Mentor regularnie podnosi własne kwalifikacje poprze sesje superwizyjne i/lub interwizyjne.